آثار طولانی‌مدت جنگ بر زندگی شهری
تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۷۱۰۹۴
حتی پس از پایان جنگ، عواقب پس از آن بر شهرها سایه می‌اندازد و دهه‌ها طول می‌کشد تا یک شهر از آثار جنگ نجات یابد.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، جنگ در مقیاس وسیع و چندوجهی بر جوامع شهری و زیرساخت‌های آن اثر می‌گذارد. استفاده از سلاح‌هایی که برای میدان‌های جنگ طراحی شده‌اند (مانند بمب‌های بزرگ، موشک‌ها یا راکت‌ها) همه چیز را در اطراف خود از بین می‌برد و باعث جراحت، مرگ و ویرانی در مقیاس وسیع می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فراتر از این اثرات فیزیکی، الگوهای انباشته‌ای از آسیب نیز بعد از جنگ به وجود می‌آید؛ مردم مجروح و بیمار می‌شوند، دچار ترومای جنگی می‌شوند، به آب تمیز، گاز و برق دسترسی ندارند و هیچ درآمدی برای حمایت از خانواده‌هایشان ندارند. بسیاری از مردم برای فرار از این شرایط، مهاجرت می‌کنند و این مهاجرت منجر به فرار مغزها و از دست دادن متخصصان ماهر مانند مهندسان، برنامه ریزان شهری و کادر پزشکی می‌شود.
همه این موارد به این معنی است که بازیابی و بازسازی پس از جنگ، چندین دهه طول می‌کشد؛ به‌ویژه زمانی که از سلاح‌های انفجاری سنگین در درگیری‌های طولانی‌مدت استفاده می‌شود.
آیا در زمان جنگ می‌توان کاری انجام داد که به بهبودی بعد از جنگ کمک کند؟بنا به اظهار نظر کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، حضور فعالیت‌های بشردوستانه در صحنه در طول درگیری می‌تواند اثر مثبتی بر بهبود اوضاع پس از جنگ داشته باشد. فعالان بشردوست می‌توانند اقداماتی در راستای کمک به جوامع برای کاهش صدمات، صحبت در مورد قوانین جنگ و ارائه کمک‌های نقدی یا تأمین آب انجام دهند. همچنین بودجه انعطاف‌پذیر چندساله از سوی شهرها و اهداکنندگان برای حمایت، به جلوگیری از «عقب‌گردهای توسعه» در شهرهای آسیب‌دیده کمک می‌کند و می‌توان به جای تأمین مالی فوری در طول جنگ، برای پروژه‌های بلندمدت از آن استفاده کرد. هرچند تلاش‌های بشردوستانه بر موقعیت‌های اضطراری کوتاه‌مدت متمرکز است و در موقعیت‌هایی مانند دوران پس از یک بلای طبیعی کاربرد دارد، اما در بحران‌های طولانی‌مدت به خوبی پاسخگو نیست.
در حال حاضر بیش از ۱۰۰ درگیری مسلحانه در جهان وجود دارد و آسیب حاصل از این درگیری‌ها همراه با بدتر شدن وضعیت اضطراری آب‌وهوا و افزایش قیمت مواد غذایی، سال ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ را به سال‌های نیاز شدید به کمک‌های بشردوستانه تبدیل کرد. از بین ۲۵ کشوری که آسیب‌پذیرترین کشورها در برابر تغییرات آب‌وهوایی هستند، ۶۰ درصد درگیر جنگ هستند. واضح است که سازگاری با تغییرات آب‌وهوایی نیازمند تغییرات عمده است اما تلاش‌های بلندمدت برای سازگاری، در زمان جنگ محدود می‌شود، زیرا مسئولان شهری درگیر اولویت‌های امنیتی هستند و بودجه کافی برای رسیدگی به این موضوع در دسترس نیست. در غیاب حمایت مسئولان، توانایی افراد برای مقابله با شرایط اقلیمی ضعیف شده و ممکن است مردم مجبور شوند شیوه زندگی خود را تغییر دهند. امروزه رویکرد مورد بحث برای مبارزه با تغییرات اقلیمی، ایجاد راه‌حل‌های نوآورانه در جوامع متأثر از جنگ است.
با توجه به مقیاس و پیچیدگی جنگ شهری، هیچ گروه بشردوستانه‌ای نمی‌تواند همه کارهای لازم برای پاکسازی را انجام دهد، بنابراین توسعه مشارکت با مقامات محلی، ارائه دهندگان خدمات، جوامع، سازمان‌ها و مشاغل محلی بسیار مهم است. این مشارکت به درک و اولویت‌بندی نیازها کمک می‌کند که در غیر این صورت دانستن اینکه اقدامات باید از کجا شروع شوند دشوار است.
مشارکت جامعه تضمین می‌کند که پاسخ به نیازهای واقعی مردم به روشی صورت می‌گیرد که به شأن و اختیار آنها احترام گذاشته شود. هنگامی که قدرت عملکرد مدیران و مسئولان به دلیل درگیری کاهش یابد، این جوامع هستند که بخشی از ارائه پاسخ‌های بشردوستانه می‌شوند.
کد خبر 741275منبع: ایمنا
کلیدواژه: شهرهای جهان جنگ پیامدهای جنگ کمک های بشردوستانه فعالیت های بشر دوستانه خدمات بشر دوستانه بازسازي شهري صليب سرخ کمیته بین المللی صلیب سرخ بازسازی شهر شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق پس از جنگ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۷۱۰۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این پز اجتماعی میلیون ها تومان برای افراد آب می خورد | سگ گردانی و درآمد میلیونی داگ واکرها
همشهری آنلاین _ فاطمه عسگری‌نیا: زندگی با سگ‌ها! سبک زندگی جدیدی که خیلی‌ها به تقلید از زندگی اروپاییان و پز اجتماعی در برابر دوست و فامیل آن را انتخاب کرده و البته حسابی هم گرفتار شده‌اند. از هزینه‌های مراقبت بهداشتی و خورد و خوراک این زبان‌بسته‌ها که بگذریم گردش و تفریح این سگ‌ها هم امروز برای صاحبان‌شان حسابی درد سرساز شده است. به‌طوری‌که خیلی اوقات ترجیح می‌دهند فردی را برای انجام این کار استخدام کنند و بابتش هم هزینه‌های هنگفتی را پرداخت کنند.
دنیا، یک سگ کوچک از نژاد پامرانین دارد، اما به قول خودش در طول ۲۴ ساعت شبانه‌روز نمی‌تواند آنطور که باید از سگش مراقبت کند: «صبح‌ها ساعت ۶ از خانه بیرون می‌زنم و ساعت ۸ شب به خانه می‌رسم. در ۴ ساعت باقیمانده مجبورم کارهای منزل را انجام دهم و فرصتی برای رسیدگی به لاکی ندارم. به‌خاطر همین مجبورم از داگ واکرها کمک بگیرم.»
او قبل از اینکه ازداگ واکرها برای این کار کمک بگیرد سری به پانسیون‌های نگهداری از سگ‌ها زده، اما قیمت‌های بالا پشیمانش کرده است: «پانسیون‌ها صرفا ۸ ساعت در روز کار نگهداری از سگ‌ها را انجام می‌دهند که قیمت‌های‌شان از ۲۰۰ هزارتومان تا ۶۰۰ هزار تومان متغیر است این در حالی است که ۸ ساعت برای من که یک کارمند هستم از لحاظ زمانی کافی و از لحاظ قیمتی ممکن نیست!»
داگ واکری؛ شغلی که دنیا از آن صحبت می‌کند این روزها طرفدارهای زیادی دارد، چراکه درآمدش در کنار زمان اندک کار، حسابی برای‌شان جذاب است. البته انجام این شغل شرط و شروطی هم دارد که مهم‌ترینش حسن رفتار با حیوانات و دوستی با آنهاست. برای گفت‌وگو با این افراد به یکی از بوستان‌های تهران سر زدیم.
درآمد میلیونی از سگگردانیتیپ و ظاهرش مرتب و منظم است. قلاده چارلی (سگی از نژاد شیتزو) را به‌دست گرفته و پابه‌پای او در بوستانک محله می‌چرخاند. با اینکه قد و قواره بزرگی ندارد، اما اغلب مردم و بچه‌ها از چارلی می‌ترسند، به‌خاطر همین سعی می‌کند کمتر در میان جمع حاضر شود. به بهانه نزدیکی با سگی که به همراه دارد با او گپ و گفت می‌کنم و مشخص می‌شود او صاحب چارلی نیست فقط یک «داگ واکر» است. البته این اسم پرطمطراق خارجی‌ها برای افرادی مانند پیمان است. ایرانی‌ها به او و همکارانش سگ‌گردان می‌گویند: «۲ سال پیش در بخش خدمات یک شرکت کامپیوتری کار می‌کردم. حقوق پایه‌ام حقوق وزارت کاری بود. هیچ مزایای دیگری هم نداشت. ساعات کار گاهی تا ۱۲ ساعت در روز هم طول می‌کشید و این رسما باعث می‌شد تمام روزم از دست برود. یک روز به پیشنهاد عموی یکی از همکارانم که مسافر خارج از کشور بود و خبر داشت خانه مجردی دارم و تنها زندگی می‌کنم قرار شد یک هفته مسئولیت نگهداری سگش را قبول کنم. ابتدا این پیشنهاد را آن زمان به‌خاطر رودربایستی قبول کردم، اما وقتی رقم پیشنهادی برای نگهداری از سگ را متوجه شدم با انگیزه بیشتری این کار را قبول کردم؛ به ازای ۲ هفته ۱۵ میلیون تومان! تنها مسئله‌ای که برای صاحب سگ مهم بود امنیت جا و اطمینان از غذای او بود که به نحو احسن انجامش دادم.» بعد از این قصه مزه مراقبت گران از سگ حسابی زیر زبان پیمان رفت به‌طوری‌که به‌گفته خودش دیگر بی‌خیال شغلش شد و از آن تاریخ یک داگ واکر حرفه‌ای شده است. او حالا روزی یک ساعت چارلی را برای گردش و تفریح بیرون می‌آورد و به ازای هر ساعت ۳۰۰ هزار تومان دریافت می‌کند؛ ماهی ۷ میلیون‌و ۲۰۰ هزار تومان به غیر از جمعه‌ها که تعطیل است. آن‌هم فقط در ازای نگهداری از یک سگ: «کارم را دوست دارم. هم فال است هم تماشا. هر ماه مسئولیت گردش و تفریح روزانه ۳ سگ را برعهده دارم.»
دانشجو هستمبنی هم سگی از نژاد مالیتز است. تر و تمیز و آراسته با کفش‌ها و لباسهایی که حکایت از شرایط زندگی او در یک خانواده متمول می‌دهد. اما کسی که قلاده او را به‌دست گرفته و در بوستان مشغول همراهی او در قدم زدن است پسرکی ساده پوش است که خود را سعید معرفی می‌کند. اطلاعات زیادی درباره سگ‌ها ندارد می‌گوید: «صاحب این سگ یک مرد جوان است که به‌خاطر شرایط شغلی و ماموریت‌های مداوم فرصت گردش او را ندارد. من فقط روزی یک ساعت هر روز صبح بنی را برای تفریح، بازی و البته دستشویی کردن به پارک می‌آورم.» سعید دانشجوست و چون پیدا کردن شغل پاره وقت برای او سخت است تن به این کار داده است: «نسبت به ساعت کاری که دارد درآمدم بد نیست، اما هنوز نتوانسته‌ام آنطور که باید با سگ‌ها ارتباط برقرار کنم.»
انگل‌پراکنی در معابر و بوستان‌های شهریهمینطور که با ما مشغول گپ و گفت است بنی هم در گوشه و کنار پارک می‌چرخد ضمن اینکه از فرصت استفاده و در فضای باز بوستان دستشویی می‌کند؛ رفتاری که دیدنش خانواده‌های دیگر را آزرده‌خاطر می‌سازد. چرا که معتقدند سگ‌گردان‌ها بی‌محابا سگ‌های خود را در فضای بوستان‌ها و پیاده‌راه‌ها رها می‌کنند و باعث آلودگی فضای تفریح بچه‌ها و سلامت خانواده‌ها می‌شوند. یکی از شهروندانی که این صحنه را می‌بیند، می‌گوید: «متأسفانه عده‌ای با گرداندن سگ‌های خود در فضای شهری، به‌خصوص بوستان‌ها، موجب انگل‌پراکنی در شهر می‌شوند.» به‌گفته این شهروند متأسفانه در کشور ما هیچ قانونی برای سگ‌گردانی در معابر عمومی وجود ندارد و همین مسئله باعث شده تا صاحبان سگ‌ها الزامی برای جمع‌آوری مدفوع رهاشده سگ خود در خیابان و بوستان‌های شهر ندارند. این در حالی است که در کشورهای اروپایی این‌طور نیست و قانونی برای محدود کردن این رفتارها وجود دارد.
قانونگذار وارد شودبا توجه به اینکه ژیاردیا، لارو مهاجر پوستی، اکینوکوکوس و اشریشیاکلی تنها چند نمونه از بیماری‌های باکتریایی بسیار خطرناک هستند که از طریق مدفوع سگ‌ها به انسان منتقل می‌شود باید به نگرانی مردم درباره رهاسازی مدفوع سگ‌ها در معابر شهری و محل زندگی انسان‌ها حق داد و به فکر چاره‌ای برای حل این مشکل بود.
نگهداری از سگ و سبک زندگی جدیدی که عده‌ای از روی چشم‌وهم‌چشمی دنبال ترویج آن در شهرها هستند موجب تولید مشاغل کاذب و درآمدهای ناشی از آن شده است، علاوه بر این نه‌تنها چالش‌های اقتصادی و اجتماعی را پیش روی این افراد قرار داده که موجب نگرانی‌هایی برای به خطر انداختن بهداشت و سلامت افراد جامعه شده است؛ موضوعی که مدت‌هاست زنگ خطرش در جوامع شهری به‌صدا درآمده و نیازمند توجه قانونگذاران است.
کد خبر 847543 برچسب‌ها درآمد خبر مهم سگ بدون صاحب
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است